Onze bijen

 

Mijn interesse voor de bij bestaat al sinds 2008. Door "toeval" kwam ik, Trix, informatie tegen op het web betreffende Angelloze bijen en ben mij daar verder in gaan verdiepen. Zo is mijn motivatie ontstaan een bijencursus te gaan volgen. Aangezien we toen nog in Utrecht woonde, deed ik deze cursus in Tuindorp, een wijk van Utrecht. We kregen de mogelijkheid om een volkstuin te huren welke zo'n 10 minuten lopen van ons huis in de wijk Zuilen af lag. We konden ons geluk niet op. Ik dacht mijn hobby -imker- uit te kunnen oefenen, want welke plek is er dan niet beter dan een volkstuin?! Groenten en planten in overvloed! De teleurstelling was groot toen we van het bestuur te horen kregen dat het niet toegestaan was bijen te houden op het terrein. Ik was zó teleurgesteld en gedemotiveerd hierdoor dat ik de cursus niet af heb gemaakt.

Onze situatie veranderde toen we in 2010 de mogelijkheid kregen in Sliedrecht ons dijkhuisje te kunnen kopen. We konden nu in onze eigen tuin bijenvolken houden!

Mijn interesse in angelloze bijen was niet verminderd door de eerdere teleurstelling. Wederom via het web kwam ik de naam van B. Wieringa tegen, een autoriteit op het gebied van (ook angelloze) bijen. We mochten bij hem langskomen en hebben gepraat en gepraat en van alles bekeken. Een grandiose ervaring! Helaas vertelde de heer Wieringa mij ook dat angelloze bijen niet kunnen leven in Nederland vanwege ons klimaat. Jeetje zeg!

Niet helemaal zeker van onze zaak heben we nog contact opgezocht met een ander (groot) imker, de heer B. Brakkee, werkzaam met zijn bijen in de Biesbosch (een steenworp afstand van ons huis). Hij heeft veel verteld over de bijen, over zijn bijen, heeft zijn bijenstanden laten zien en ik kan zeggen dat hij véél bijenkasten heeft. Wat een werk om ze bij te houden! Denk maar alleen al aan het zwermen van de bijen.

Na lang nadenken en overwegen zijn we in 2011 voor het eerst gestart met het houden van een bijenvolk.

Het volkje bestond uit "gewone" bijen, niet-raszuivere bijen, of ook wel een straatvolkje genoemd. Onze bedoeling was om in februari 2012 te beginnen met een bijencursus en onze kennis en ervaringen uit te proberen op ons eigen volkje. Het was een grote teleurstelling onze kast leeg te vinden in het voorjaar van 2012. De bijen waren weg. Waarschijnlijk hadden wij te maken gehad met de bewuste verdwijnziekte die nu zoveel voorkomt onder de bijenstand in Nederland.

Toch zijn we beiden gestart met de imker-cursus bij de Dordrechtse bijenvereniging.

 

Op een bijenkomst, georganiseerd door de vereniging, ontmoetten we een dorpgenoot, Kees, die zelf al jaren bijen had. Kees bood ons een Carnica F1-volk van hem aan, wat we met beide handen aangenomen hebben.

Het was een sterk volk, goed de winter doorgekomen bij hem en nu (februari) al druk bezig zich verder te ontwikkelen. Op een mooie middag eind april sta ik in de achtertuin te genieten van de zon en de natuur die nu eindelijk wat op gang kwam (de winter was koud geweest met veel sneeuw).

Ik had nog nooit een bijenzwerm gezien, het werd mij die dag duidelijk wat een imker bedoeld als hij zegt: "het is een indrukwekkend schouwspel". De hele lucht was gevuld met vliegende bijen, de hele lucht was gevuld met een oorverdovend gezoem!

Ik was eigenlijk eerlijk gezegd een beetje in paniek. We waren nog maar net begonnen met de imker cursus en ik werd geconfronteerd met onze eerste zwerm. Wat moest ik doen? We hadden nog geen les gehad over het vangen van een bijenzwerm. Ik weet nog dat ik Raymond belde op zijn werk en zei dat hij METEEN naar huis toe moest komen, want dat de bijen aan het zwermen waren. Maar ik wist ook dat hij niet eerder dan over een half uur thuis zou zijn. Dus de stoute schoenen aangetrokken en Kees gebeld en gevraagd wat ik moest doen. Hij stond binnen 10 minuten voor de deur. Kees pakte rustig en beheerst de benodigde spullen, rookpijp, tabak, lucifers, plantenspuit en 10-ramertje met raampjes uit de auto en liep mee naar de achtertuin. De zwerm was inmiddels op zo'n 5 meter afstand van de oude bijenkast komen stil te hangen in een frambosenstruik.

Een eerste poging de bijen in de 10-ramer te krijgen mislukte, we hadden niet de koningin erin gekregen. Zonder koningin geen bijen......

Inmiddels kwam Raymond thuis, sneller dan ik had verwacht eigenlijk (gelukkig!). Hij trok zijn imkerpak aan en is Kees gaan helpen. Samen hebben ze de zwerm in de tienramer kunnen afslaan en gelukkig zat de koningin ook in de kast zodat alle resterende bijen langzaam de kast inliepen, op de geur van hun koningin af. Nog even de kast laten staan tot de avondschemer, dan waren we zeker dat alle bijen bij hun koningin waren gekropen, om vervolgens de nieuwe behuizing op een andere plek te zetten.

 

Nu waren we in het bezit van twee bijenvolken. We hebben rond die tijd ook de eerste honing geslingerd. Een ander voordeel van lid worden van een bijenvereniging is dat je als (beginnend) imker gebruik mag maken van de voorzieningen om bijvoorbeeld honing te slingeren.

Waar we gretig gebruik van hebben gemaakt. Het aanschaffen van een honingslinger is voor beginnende imkers wel erg kostbaar. Wat waren we trots op onze eerste potjes. Raymond heeft mooie etiketten gemaakt voor de 250gr en 450gr potjes die we heel ijverig hebben zitten plakken. Inmiddels zijn we alle potjes al kwijt.

 

 

Datzelfde voorjaar zijn we bij de bijenvereniging gestart met enkele andere geinteresseerden in een "doppenproject". Nu zie ik u al denken: doppenproject?

Een dop is een soort kokertje wat de werkbijen maken waarin de koningin een ei legt dat voorbestemd is om een nieuwe koningin uit voort te brengen.

Welnu, met dit doppenproject proberen we in kunstmatige doppen eendagslarven over te plaatsen van een raszuivere Carnica (=ras) koningin. Deze eitjes worden verzorgd door het pleegvolk (ons eigen volk) in de hoop dat er uit dit kunstmatig dopje een nieuwe koningin komt. We hadden 10 doppen gepland, maar er zijn daadwerkelijk maar 3 levende koninginnen uitgekomen.

Het jaar 2012 was de try-out wat het doppenproject betreft. We gaan het project dit jaar weer starten in de hoop dat de uitkomst ervan beter zal zijn dan 2012.

Nog even van belang:

De heer B. Wieringa is actief op het forum van www.bijenhouden.nl onder de naam apiario. Echt de moeite waard om te bekijken. Zijn zoon Arno is al 15 jaar een bekend en actief imker met de geafrikaniseerde bijen en angelloze bijen in Brazilie. Verder leuk om te vertellen dat meneer Wieringa ook allerlei prachtige tekeningen maakt van bijen, landschappen en oude steden.

Ook de heer B. Brakkee heeft een eigen website. Erg mooi om te lezen. Opmerking: klik op het icoon 'Voorpagina' van zijn website en vind vele verschillende onderwerpen over alles wat met bijen te maken heeft. imkerijdebiesbosch.nl/

Meneer Brakkee hamert er nadrukkelijk op dat het de verantwoordelijkheid van de imkers is om met bijen te werken die zachtaardig van aard zijn en dat dit alleen kan door te werken met raszuivere bijen. Meneer Brakkee imkert overigens met Carnica bijen en heeft zijn eigen bevruchtingstation.