Eerste bijenzwerm geschept dit jaar.
We werden vanmiddag gebeld, rond drie uur, met de vraag of we een bijenzwerm wilden komen ophalen op de Rembrandtlaan. Er was ons al verteld dat de zwerm in een hek hing. Nieuwsgierig en zo snel als we konden zijn we erop af gegaan. Persoonlijk blijf ik het elke keer weer spannend vinden om een zwerm te gaan scheppen, misschien uit onzekerheid, ik weet het niet (Trix).
Eenmaal daar aangekomen met de auto vol spullen werden we al opgewacht door de heer die ons gebeld had. En inderdaad, ze hingen aan een hek, maar wel erg ongemakkelijk. Kijk maar naar de foto's dan snapt u het wel:
Maar goed, we wisten eerlijk gezegd niet zo goed hoe dit aan te pakken, dus Raymond dacht: laten we het eens proberen met een raam al een beetje gevuld met honing, misschien kruipen ze daar wel op (en hopelijk ook de koningin natuurlijk).
Er kwamen wel bijen op het raam zitten, maar niet genoeg en ook niet met zoveel enthousiasme als wij gehoopt hadden. Maar toen zag ik dat ze zwerm onrustig werd en er beweging in kwam: ze waren van plan verder te vliegen op zoek naar een woonplek en als ze inderdaad wegvliegen, tsja, dan zijn wij ze kwijt.
Ik heb een koninginnekluisje* genomen en ben eigenlijk bij de zwerm gaan staan en heb gekeken of ik toevallig de koningin zou zien lopen. En zo waar, ik zag haar opeens lopen tussen de andere bijen. Met dat kluisje heb ik haar gevangen en in de kast gezet die we mee hadden genomen.
Het was nog een tijdje voordat de andere bijen door hadden dat de koningin in de bijenkast zat en niet meer tussen hen in de zwerm.
Maar gestaag vlogen ze naar beneden en waren enkele bijen al aan het stertselen (geur-signalen aan het verspreiden) zodat de rest zou weten waar ze naar toe moesten vliegen. Blijft leuk om te doen en overigens is Raymond geprikt in zijn hand, maar hij had geen allergische verschijnselen gelukkig, dus hoefden we ook niet de Epipen te gebruiken. Een hele geruststelling. Misschien was het inderdaad oververmoeidheid die afgelopen keer dat hij geprikt werd en een allergische reactie kreeg.
Tsja, en dan is het een tijdje wachten totdat de meeste bijen in de kast gekropen zijn, soms helpt het spuiten met wat water zodat ze sneller de kast in kruipen en niet meer op kunnen vliegen.
Dus hebben we alle tijd om met de mensen te praten om ons heen, of zoals ik een lang gesprek heb gevoerd met de beller. Altijd interessant, je komt zo nog eens wat te weten over Sliedrecht.
Overigens waren we wel vergeten een honingpot mee te nemen. Dat doen we eigenlijk altijd als iemand belt voor een zwerm. Dus gaan we morgen alsnog de honingpot langsbrengen.
De volgende foto's zijn gemaakt door Jolanda Bot, waarvoor onze dank!
